Tym razem o kanale Szymońskim. Większość starszych zawodników zna go doskonale, gdyż były tam rozgrywane zawody Grand Prix Polski oraz Mistrzostwa Polski. Kanał żeglugowy, lecz nie barek a głównie jachtów , motorówek , łodzi żaglowych oraz statków wycieczkowych. Charakterystycznie usypane dwie fałdy po obu stronach dna kanału powstają przez wysypywanie osadów z jego środkowej części na boki. Sprawcami tego są śruby napędowe statków wycieczkowych. Na tych fałdach i ich zboczach doskonale żerują leszcze , gdyż mają pokarm świeżo podany do ,,stołu”. W zależności od pory roku oraz temperatury, ryby odwiedzają ten kanał z różną intensywnością. W chłodne dni wiosny i jesieni opuszczają do chroniąc się przed zimnem w toni jeziora, w upalne dni wpływają stada ryb szukając chłodu w zacienionej stronie kanału. Podczas dobrego żerowania ryb nie ma lepszej wędki jak bat 7-9 metrowy. W pewnych okresach niezastąpiona jest uklejówka. Nikt nie jest w stanie pokonać zawodników łowiących systematycznie uklejki. Należy jednak pamiętać , że tak bywa rzadko. Odpowiednia ilość dżokersa i gnojaka podana na przeciwległą fałdę, jest w stanie przytrzymać stada leszczyków od 200 do 1000 gram. Tu jest potrzebna dobra leszczowa , słodka i bogata w proteiny zanęta.
Kanał Bydgoski, trudna woda i zarazem nieprzewidywalna. Podstawa to gruba ochotka podana czytelnie na dnie w ilości bezpiecznej ( przed przekarmieniem) i dostatecznej ( gdy wejdą grube ryby). Zanęta na tej wodzie , to drugoplanowa sprawa. Przy połowie uklejek zanęta ma dobrze smużyć i pracować w górnej warstwie wody. Podczas ciepłych dni, warto pokusić się o niewielką ilość zanęty o zapachu piernika zmieszaną z ziemią torfową. Na tym kanale wybieramy zawsze po gruntowaniu, miejsce najpłytsze, a zarazem najtwardsze. W dołkach zatrzymuje się nadmiar mułu, który zawiera znaczne ilości siarkowodoru, które po uwolnieniu prze gałki zanętowe skutecznie odstraszą rybę. Ten sam sposób wyboru miejsca do łowienia należy zastosować podczas połowu na kanale Żerańskim. Stare kanały , na których i odbywa się żegluga mają taką właśnie ,, urodę” , że w dołkach jest zawsze więcej mułu , który potencjalnie zawiera szkodliwe gazy.
Kanał Żerański to wspaniałe łowisko , obfitujące w wielkie leszcze , dorodne płocie i ogromną ilość uklejek. W tym przypadku, pora roku i temperatura decydują o tak zwanym rybostanie łowiska. Ryby z jeziora czy stawu nie uciekają , lecz zmieniają miejsce pobytu lub żerowania. Tak samo dzieje się na kanałach. Leszcze wychodzą pod tak zwaną GIEŁDĘ i bardzo trudno jest ich złowić, płocie wychodzą na zalew Zegrzyński ( zwłaszcza te duże) i trzymają się przez pewien okres tylko jednej strony kanału. Dwie podstawowe zasady gdzie nęcić i jak szukać dogodnego miejsca już znacie, teraz pozostałe dwie , Na Żerańskim leszczom podajemy z dna i staramy się aby nasz zestaw się nie przesuwał ( zarazem przynęta ma spoczywać na dnie), płotkom podajemy na styk z dnem lub nad nim. Doskonała tu jest mielona dynia w łupinie , która ich pobudza i podnosi wyżej nad dno.
Pozdrawiam czytelników DZIADEK
Dariusz Ciechański 